Kip, het meest veelzijdige stukje vlees, Kip!

Vandaag heb ik voor het eerst sinds we in Laos zijn, een stoplicht, een school en supermarkt gezien. We zijn namelijk naar de hoofdstad Vientiane afgereisd. Luang Prabang en Vang Vieng zijn zo klein dat stoplichten en verkeerdborden overbodig zijn. Aan scholen doen ze ook niet. De kinderen zwerven op straat of werken. Toen we met de bus naar Vang Vieng reden, zagen we regelmatig kinderen die aan de rand van de weg een soort van riet op de weg aan het slaan waren. Die doen dat de hele dag door terwijl er iedere vijf minuten een auto of bus op twee centimeter afstand voorbij raast.. Een supermarkt is ook ver te zoeken. In plaats daarvan heb je soort open kraampjes waarin een koelkast staat met water, frisdrank en bier. En een toonbank met chips, koekjes en sigaretten. En daar houdt het mee op. Je kunt uiteraard alleen contant betalen, dus moet je het hele dorp af voor die ene ATM machine die ze hebben. De munteinheid in Laos heet de 'KIP' en voor 1 euro krijg je 10.000 van die dingen. Dus toen ik laatst voor 100 euro ging pinnen, kon ik mezelf Kip-miljonair noemen.

Supermarkt

Rara, wat is meer waard?
(Recht, want links is 9 euro 50)

Over kippen gesproken... de afgelopen drie dagen werden we iedere ochtend fijn wakker gekakeld door een of andere mislukte haan. In plaats van de 'kukeleku' schreeuwde deze luidkeels een soort van 'HUU HUU HUU UUU-LU-GUU-HUUUUUUUUUU' Na deze prettige manier van ontwaken, hebben we de bus naar Vientiane gepakt. We kozen voor de VIP bus, die dus ongeveer gelijk staat aan een vieze, oude stadsbus in Nederland, waarbij onze backpacks op het dak onder een netje werden gelegd. En terwijl ik al bijna ieder liedje op mijn ipod 4 keer had gehoord, viel Nanny al in slaap voordat de motor was gestart en heeft der hoofd vijf uur lang een beetje op en neer gebungeld. Vannacht wordt het weer een iets pittigere nacht. Voor 90.000 Kip slapen we in een gueshouse die stikt van de muggen en waarbij er helemaal aan het einde van de gang een hokje van 1 vierkante meter is waar de douche en het toilet in staan. Handig: terwijl je doucht, kun je op de wc zitten.

Morgen gaan we een visum voor Vietnam regelen en naar een Buddha Park hier in de buurt..

Nanny to the rescue!

Is het een vliegtuig?? NEE! Is het een vogel?? NEE! Het is.. het is... NANNY DE ANIMAL RESCUER!!

Nanny, de ultimate dierenvriend, heeft een zware taak hier in Laos met alle zwerfhondjes. Maar om hun dagelijkse leven iets te verzachten geeft Nanny ze liefde, aandacht en water:

Omdat een foto meer zegt dan duizend woorden..

Eerste avond Bangkok: Mc Donalds

BANGKOK:

Tempel in Bangkok

Tuk-tuk in Bangkok

Nanny in de Bangkok drukte

Ik in een gondel over de rivier door Bangkok

Luang Prabang, Laos

Bidden

Wij in Luang Prabang

OLIFANTENKAMP, LUANG PRABANG:

LAOS:

Tarzan spelen en vervolgens

keihard ophet water kletteren

Het leven in Laos...

Dobber dobber..

I'm in pain! Heb echt gigantische spierpijn van gisteren. We zijn eergisteren met de bus van Luang Prabang naar Vang Vieng gereden. En dat is best dichtbij.. maar 250 km. Helaas doe je er 6,5 uur over omdat je alleen maar bergje op, bergje af gaat, bochtje naar links, bochtje naar rechts. Dat zorgt wel voor een super gaaf uitzicht, maar ook voor een lichte misselijkheid. Na de busreis hebben we het dus rustig aangedaan.


Maar gisteren.. zijn we gaan tube-en. Je moet je voorstellen, we zitten nu in een klein, stoffig dorpje waar de grote Nam Song rivier doorheenstroomt. Voor een paar euro, kun je een grote plastic band huren en dan word je naar het begin van de rivier gebracht. Daar kun je lekker in je bandje springen en op de rivier dobberen. Onderweg staan er allemaal barretjes langs de kant met jongens die waterflessen aan touwen naar je toegooien en je vervolgens als vers gevangen visjes naar binnen halen. Dan kun je even wat drinken en van het zonnetje genieten en indien je een echte waaghals bent, met een kabelbaan naar beneden en je in het water laten vallen.

Nanny en ik zijn hier dus de hele dag zoet mee geweest. En daar heb ik zo'n pijn van. Pijn van het springen in het water met de kabelbaan, blauwe plekken van het botsen tegen rotsen en spierpijn van het peddelen. Daarom gaan we vandaag lekker onze dag doorbrengen in een van de Friends barren. Dat zijn barren waar de hele dag afleveringen van Friends opstaan. Genieten!

Lang Leven Laos!

Na twee dagen in het drukke en vooral vieze Bangkok te zijn geweest, hebben we het vliegtuig naar Luang Prabang in Laos gepakt. Allebei zwaar gesloopt want de laatste nacht was er 1 die ik nog nooit heb meegemaakt! We sliepen dus in een houten hokje naast een cafe met een raamkozijn zonder raam. Het klonk dus eigenlijk of we midden op de dansvloer stonden, terwijl we in feite gewoon op ons bed lagen. De kamer was snikheet en de enige manier om het enigszins af te koelen was door de ventilator aan te zetten. Helaas kon deze alleen op standje windkracht 10 en voelde het dus alsof er elke 30 seconden een tornado voorbij raasde. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was, waren het bed en kussen zo hard dat je er makkelijk een ruit mee in kon gooien. Het kussen was zelfs zo hard dat ik elk kwartier mijn hoofd moest draaien omdat mijn oorschelpen er pijn van deden.. Van gekheid ben ik op een gegeven moment maar op wat kledingstukken gaan liggen met mijn hoofd, met een sarong over mijn hoofd om het gevoel van de tornado enigszins tegen te gaan en mijn handen op mijn oren voor het geluid.

Na deze ultimate backpack experience hebben we in Laos een iets luxere kamer geboekt omdat de slechte nachtrust in combinatie met een nog steeds aanwezige jetlag, niet echt bevorderend zijn voor mijn humeur.. Na een nacht goed te hebben geslapen en een (voor het eerste deze reis) warme douche, werden we 's ochtends om 8 uur opgehaald voor het olifantenkamp. En de eerste dag was ge-wel-dig! Na een korte instructie mochten we al op de olifanten rijden. En dan niet op zo'n houten bankje boven op de rug, nee gewoon op de nek! Dus reden we een rondje, waarbij we de instructies gingen toepassen: 'Pie pie! (vooruit) 'Kwa' (rechts) 'Sai' (links) 'How' (Stop).
En na een heerlijk diner (rijst natuurlijk..) met prachtig uitzicht, hebben we een heel stuk op de olifanten door de jungle gereden om ze terug te brengen naar hun slaapplaats.

Om een uur of 9 die avond, vielen Nanny en ik al bijna in slaap omdat het best een hele intensieve dag was. We waren zo moe dat we zelfs bijna geen last hadden van onze buurman: een Duister die het vermogen had een heel aantal Hertz te produceren met zijn gesnurk.

Die ochtend werden we om 7 uur 's ochtends al opgehaald. Terwijl de mist nog over de rivier hing, gingen we met een bootje naar de jungle om de olifanten weer op te halen. Toen we uit de jungle kwamen, liepen we, terwijl ik dus nog op de olifant zat, het water in. Tijd voor de olifanten om in bad te gaan! Met een schrobber, schrobde ik alle modder van de olifant, terwijl ik zwemmende poep ontweek die de olifant van Nanny zojuist had geproduceerd...
Na afscheid genomen te hebben, hebben we nog lekker ontbeten en zijn we weer terug gegaan naar Luang Prabang. Daar slapen we vanavond. We gaan zo direct naar een waterval toe en morgenochtend pakken we de 7 uur durende bus naar Vang Vieng!

Bangkok continues..

Daar ben ik weer. Het laatste bericht uit Bangkok, want morgen vliegen we naar Laos. Vandaag hebben we een aantal culturele bezichtigingen gedaan. Aangezien alle straatnamen hier in het Thais staan, heb je niks aan een plattegrond want dat is gewoon onbegrijpelijk. Dus namen we de tuk-tuk. Een vriendelijke meneer scheurde ons rond door de stad. Het begon heel leuk tot dat hij ons vroeg of dat we onderweg dan niet even konden stoppen bij een winkel zodat we daar even konden kijken. Daar hadden we niet zoveel trek in dus dat vertelden we. We reden weer verder en weer stopte de tuk-tuk man bij een winkel met het dringende verzoek of dat we niet even daar naar binnen konden gaan. 'Nee!' En toen werd de meneer boos en drukte ons een geplastificeerd A4tje in de hand waarop stond dat we in winkels moesten kijken zodat hij een gratis benzine tegoedbon krijgt en anders kon hij ons niet naar onze bestemming rijden... Dus ok, Nanny en ik bij een winkel naar binnen, waar er direct 15 medewerkers op ons afstormden om ons te helpen. Daar sta je dan, bezweet, moe, met je loodzware backpack in een winkel vol met toeristen die op de zelfde sluwe wije daar zijn gedumpt. Toen duidelijk werd dat we niks wilden kopen, werden we ook net zo hard we winkel weer uitgegooid. Maar de tuk-tuk meneer was blij: 'You girls happy? Yes? I happy' Toen hij dit geintje vervolgens 2 minuten later nog een keer wilde flikken, hadden we er geen zin meer in, zijn we uitgestapt en hebben we een gewone taxi naar ons hostel genomen.
Ons hostel en nog een stikje erger dan die van gisteren. Bij deze gaat het raam niet dicht en moeten we eerst een gang over om vervolgens bij een badkamer te komen waar we kunnen douchen. Het toilet dat er ook instaat heeft geen doortrek functie dus er staat een emmertje met water naast waarmee je moet spoelen. Je begrijpt, als je daar gaat douchen, kom je er nog viezer uit dan wanneer je erin ging.
Verder heb ik hier al wel door dat je alle Engelse grammatica die je de afgelopen jaren hebt geleerd, moet laten voor wat het is en het vooral simpel moet houden. Hier enkele van de door ons gehouden conversaties:

'I would like a diet coke without ice, please'
'What?'
'A diet coke without ice..'
'What?'
'Coke, no ice'
'Ahhh coke no ice, yes'

Nanny: 'Cheese with toast please'
Ik: 'I would like the same'
Ober: '?'
Ik: 'For me as well please'
Ober: '?"
Ik: 'For me too'
Ober: 'two?'
Ik: 'yes two!'

We zijn ook al iets gewaagder met het Thaise eten en drinken. Zo heb ik gisteren een 'fresh coconut juice' besteld. Ik nam vervolgens 2 slokjes van deze mierzoete, witte, drappige zooi en liet de vloeibare bounty weer voor wat het was. Maar.. ik heb het in ieder geval geprobeerd.. ;)
We gaan nu nog even wat drinken en hopen dat we vanavond een beetje kunnen slapen. Ik heb ontzettend last van een jetlag en dan werken de warmte en luidruchtige buren terwijl je flinterdunne muren hebt, niet echt mee. Heb gisteren oneindig veel schaapjes liggen tellen en me zelfs gevisualiseerd dat ik warme melk aan het drinken was, maar het mocht niet echt baten want ik viel pas om 03.30 in slaap.


Weltrusten voor straks, je hoort weer van me vanuit Laos!

Eerste dag in Bangkok.

Ok, waar te beginnen... Heb het gevoel dat ik weer twee dagen van de planeet ben geweest. Ben gisteren de hele dag bezig geweest met mijn backpack inpakken. En elke 5 minuten Nanny bellen: 'hoeveel topjes neem jij mee?' 'hoeveel bikini's neem jij mee?' 'doe jij nagellak op?' 'neem je nagellak mee?' 'hoeveel make-up neem je mee?'

Niet echt de usual backpack gesprekken.. maar Nanny en ik, door vrienden ook wel flashpackers genoemd ipv backpackers, laten zien dat je ook kunt backpacken in stijl ;)
Na de hele dag dus druk in de weer met de inhoud van onze backpacks, gaan we rond 18.30 richting Schiphol. Om 21.40 vertrok onze 10 uur durende vlucht naar Bangkok met het Thaiwanese EVA Air. Klinkt dat niet uiterst vriendelijk? We kwamen aan boord, er klonken Aziatische slowjams door de speakers en we kregen mooie groene pantoffels en een dekentje. Dit moet toch goed te doen zijn. Maar zodra de lichten werden gedimt en ik mijn oogjes toe wilde doen, moest ik iedere 2 minuten van houding wisselen omdat er weer een van mijn lichaamsdelen geen bloedtoevoer meer kreeg.

Na een hele lange wachttijd bij de paspoortcontrole hadden we eindelijk een bus gevonden die ons naar het centrum van Bangkok kon brengen. Na welgeteld 30 minuten kwam ik er pas achter dat ze hier in Thailand links rijden in plaats van rechts. En ik zat me al zo te ergeren aan de buschauffeur die met zijn 80 km links reed op de snelweg:)
Na een uurtje werden we er ergens langs de weg uitgegooid en gingen we met onze loodzware backpack door de warme, vieze straatjes op zoek naar een slaapplaats. Na een tijdje rond gestruind te hebben vonden we een hotel ergens aan het eind van een duister steegje. Zo'n steegje dat je ziet in achterstandswijken in een gangsterfilm en het hotel had blauw knipperend kerstverlichting buiten hangen. Maar de eigenaar was erg vriendelijk en voor 10 euro p.p. kregen we een kamer toegewezen. En terwijl hij ons de kamer liet zien, spoot hij nog even overvloedig met een wc verfrisser in het rond. Lekker... Wat zal ik zeggen over de kamer.. het is er alles behalve schoon, maar er staat een bed dus we hoeven de nacht niet op straat door te brengen.

We zijn net even de deur uitgegaan om een hapje te eten en zo toeristisch als we zijn ingesteld, hebben we patat van de MCdonalds en koffie bij de Starbucks genuttigd. Morgen gaan we naar een ander gedeelte van Bangkok. Hopelijk is het daar iets schoner want het stinkt hier! Er lopen mensen rond met mondkapjes voor in verband met de stank en smog. Het is vies en druk op straat en als je wilt oversteken, moet je maar gewoon lopen in de hoop dat de auto's voor je stoppen. Tot nu toe is dat ons nog gelukt.. Nu gaan we een poging tot slapen doen in onze, met kakkerlakken over de vloer lopende, hotelkamer.. Weltrusten!

Over 24 uur...

... sta ik op Schiphol te wachten om te boarden.. Ik heb nog helemaal niet het gevoel dat ik morgen al weg ga. Het is zo bizar. Nanny en ik hebben maandenlang erover gepraat, zitten plannen, spulletjes gekocht, prikken gehaald, schema's gemaakt.. 
Nu genieten van de laatste avond samen met mijn allerliefste <3

Nieuwe top + blazer.

Toen ik vandaag even met mijn moeder de stad in was, zag ik deze top en blazer hangen. Die kon ik niet laten hangen. De top is van Supertrash en is zwart met antraciet en bevat kleine vliegervormige pailletjes. De blazer is van SisterS point en is gemaakt van polyester en elastane, waardoor hij super lekker zit en niet zo stug als de meeste blazers.

DEPT in de backpack

Heb van mijn lieve schoonmoeder een heel schattig jurkje van DEPT gekregen voor mijn backpackreis:

Het strapless jurkje is van een heel lichte stof, dus weegt bijna niks als ik het straks moet rondslepen op mijn rug en heerlijk koel als ik er straks in rondbanjer in 30 graden.. ;)

Lente met Jeane Blush

Zat net bij de nieuwe lentecollectie op Nelly.com te kijken en daar staan een paar leuke zomerse items bij van Jeane Blush:

Matilda jumpsuit

 Tea Dress              Moa Dress

De jumpsuit vind ik erg leuk omdat deze lange mouwen heeft en dus goed kan voor zowel casual als voor een feest. De jurkjes hebben mooie kleuren en fijne details.

Inentingen

Vanochtend werd ik wakker met buikpijn. Ik denk van de spanning dat ik over drie dagen al naar Thailand ga. Als ik het zo op schrijf, schiet ik spontaan in de stress. Heb ik wel al alles wat ik móet hebben?! Gisteravond heb ik nog een Hepatitis inenting gehaald. 56 euro... Reizen is duur.. alle voorbereidingen tenminste. Heb inmiddels al zeker 1600 euro uitgegeven aan tickets, inentingen, reisverzekering en benodigdheden.. 

Laat die reis nu maar komen!

VICHY Aqualia Thermal

Vandaag heb ik bij de apotheek twee producten van Vichy gehaald voor mijn reis naar Thailand. Had ik vroeger nog de instelling: beter een beetje rimpels of verbrand dan insmeren met zonnebrand en wit blijven. Inmiddels weet ik wel beter en heb ik een dagcrème met UV-bescherming gekocht. De dagcrème heet Aqualia Thermal UV en als nachtcrème heb ik de Aqualia Thermal rijke crème. Ik vind ze erg prettig omdat ze licht aanvoelen, snel intrekken en je huid gehydrateerd maar niet vettig aanvoelt. Had er nog even een foto van gemaakt, maar die is natuurlijk in spiegelbeeld:

Tips over hoe ik een foto weer in spiegelbeeld kan draaien op een MacBook, zijn van harte welkom :)

Elin Kling for H&M

Een aantal dagen geleden las ik op ad.nl dat de Zweedse fashion blogster Elin Kling een collectie voor H&M gaat ontwerpen. Elin heeft één van de grootste modeblogs van Zweden en heeft er zelfs meerdere awards mee gewonnen. Haar collectie zal uit negen stuks kleding en twee accessoires bestaan en is vanaf 3 februari in 10 winkels in Zweden te vinden zijn. En nu baal ik! Want de collectie zal dus alleen in Zweden verkrijgbaar zijn, onder andere in een filiaal in Malmö op 1 minuut afstand van mijn oude appartement. Misschien dat ik een van mijn Zweedse vriendinnen zo ver krijg om deze twee items voor me te scoren:

Outfit: leatherrrr

Leren broek: H&M

Shirt: D&G

Blazer: H&M

Armbanden: See by Chloé

Himalaya Wisdom

Vandaag ben ik moe! Vanochtend moest ik om 05.00 opstaan om Ricky op te halen van het vliegveld in Duitsland. En ik deed echt mijn best om een beetje op tijd te gaan slapen maar uiteindelijk was het alweer 01.00 toen ik pas in slaap viel. Dus dat betekent: vier uurtjes slaap en daarna vijf uur auto gereden. Ik was echt helemaal gebroken. Dus bij thuiskomst nog eventjes geslapen en toen ik vervolgens ging douchen zag ik deze scrub in mijn moeder der kast staan:

Het is van Rituals, heet Himalaya Wisdom en bevat munt en basilicum. En het voelde lekker! De munt geeft een soort lichte tinteling, iets heel erg verfrissends. Na de douche was ik echt opgeknapt. Een aanrader dus!

Today's outfit

Een beetje laat maar nog even een today's outfit:

 Jeans: 7 for all mankind

Shirt: H&M

Colbert: Zara

Schoenen: SPM

Necklace: made by me :)

Lente collectie!

Wat prettig op deze regenachtige dag: de 2011 lente collectie online! Hier een item van de online shop Asos die ik graag van deze lente in mijn kast wil hebben hangen:

Miss Sixty jumpsuit with belt

4 dagen als een kluizenaar geleefd.

Ik heb weer voet op Nederlandse bodem gezet. Afgelopen zondagavond ben ik naar mijn 'thuis' in Malmö, Zweden gevlogen. Mijn oude thuis.. Nadat ik er de afgelopen twee jaar samen met mijn vriend Ricky heb gewoond is het nu tijd om er weer te vertrekken. Dus de afgelopen vier dagen ben ik het appartement alleen één keer uitgeweest om verhuisdozen, bubbelwrap en ducktape te kopen. Vier dagen lang heb ik spullen uitgezocht.. spullen weggegooid... en spullen ingepakt... En na 1,5 dag had ik al een lichte zenuwinzinking te pakken. Wat is inpakken saai zeg! En het is toch ongelooflijk hoeveel spullen je kunt verzamelen. Zo heb ik nu al drie dozen waarop staat: 'onzin, shitzooi, troep, bullshit, niet openen'

En het leuke is.. ik heb nog twee van die -weet-mijn-God-niet-wat-er-ik-mee-aan-moet-maar-zonde-om-weg-te-gooien-dozen op de zolder in Malmö staan.
Om niet al te veel te moeten verhuizen heb ik geprobeerd om een aantal dingen te verkopen op de Zweedse Marktplaats. Dus op dinsdag kwam er een Roemeen mijn afwasmachine ophalen. En zodra die was losgekoppeld vroeg hij:

'Heb je nog meer te koop?'
'Je... ehh.. mag mijn blender kopen voor 100 kronen..'
'Verkocht!'
'Wil je ook mijn tosti-apparaat, 100 kronen?'
'Verkocht!'
'Mijn broodrooster, 100 kronen?'
'Verkocht! en kan ik die prullenbak ook kopen?'
'Je mag van mij zelfs de foto van mijn ouders kopen, als je alles maar nu meeneemt'


Dat scheelt weer wat bubbelwrappen en ruimte!

Helaas had ik met dat afkoppelen van de afwasmachine een klein dingetje op het hoofd gezien. Namelijk, dat een van de uitgangen van de waterpijp moest worden afgesloten. Dus toen ik de warm water kraan weer opendraaide spoot er een enorme straal water mijn gootsteenkastje uit. Dus, de warm water kraan weer dicht en niet meer douchen...

Op woensdagavond kwam er een vriendelijke Libanees mijn bed, kast, lamp en spiegel ophalen. En 20 minuten voordat hij komt, besluit de lift dat hij er geen zin meer in heeft die dag en komt er een briefje te hangen: 'kapot'.
En dan woon je dus op de 6e verdieping en moet er een kolossale, loodzware matras naar beneden door een smal trappenhuisje. Man in de stress: want dat gaat natuurlijk nooit en nu heeft hij 500 kronen, huur voor het busje, voor niks betaald. Ik in de stress, want nu wil hij mijn bed niet meer kopen en moet ik dat ding meeslepen naar Nederland...
Uiteindelijk vertrekt hij met alleen de spiegel en de lamp. En ik heb het zo met hem te doen dat ik hem gratis mijn fiets mee geef. Na een uurtje belt hij me op met de mededeling dat de fiets tijdens het rijden was omgevallen en nu is de spiegel kapot en de lamp beschadigd.. tja...

Vanochtend heb ik nog flink gezwoegd maar ik heb het uiteindelijk niet voor elkaar gekregen om alles ingepakt te hebben. Het is gewoon teveel. Dus.. volgende week weer terug om het af te maken en alles naar Nederland te rijden?! Als ik er tijd voor heb.. over negen dagen ga ik al naar Thailand..

Ik ga packbacken en neem mee...... H&M

Gisteren heb ik mijn pakketje van de H&M binnengekregen. Betekent het dat je teveel bestelt als de TNT koerier je begroet met: 'Hallo Karen, ben je al op je reis geweest?' 


Ik houd van de H&M. Maar deze liefde is pas een jaartje geleden ontstaan. Vroeger liep ik de winkel straal voorbij omdat het altijd zo'n rommel en chaos is. Maar toen ging ik in Zweden wonen en daar kom je de Zweedse winkel natuurlijk op iedere straathoek tegen. Dus op een middag ben ik toch maar een keer, uit pure verveling, binnen gelopen om er vervolgens een uur later weer te vertrekken met een grote tas vol nieuwe aankopen.
Steeds vaker ging ik even een kijkje nemen, kreeg zelf een Zweedse H&M clubcard. Nu loop ik niet iedere dag rond als een wandelende H&M catalogus, maar het is juist de truc om het te combineren met iets duurdere merken.


Nu ik weer terug in NL ben, ben ik overgegaan op online shoppen, want de winkels hier in NL binnengaan, gaat me echt te ver. En wat is online shoppen toch makkelijk. Je gaat lekker in je tracksuit met een kopje thee achter de laptop zitten en bestellen maar.
Nu heb ik voor mijn reis naar Thailand, flink wat spullen besteld omdat ik door de prijs er niet mee kan zitten als het straks kapot, vies of kwijt raakt.


Dit gaat straks allemaal mee in mijn backpack:

 

Donkere short + blauwe tanktop.

Harembroek + witte top.

Witte bikini met kraaltjes.

Dit is de eerste keer dat ik een witte bikini heb. Ik ben altijd een beetje huiverig omdat ik niet weet of het gaat doorschijnen. En toen ik het topje ontving was ik ook erg teleurgesteld toen ik zag dat er geen vulling in zat. Maar ik heb het heeft mijn watertest doorstaan, dus ik hou hem. Het topje zit namelijk heel erg mooi. Zeker een aanrader voor die 13 euro :)

Backpack voorpret

Nog 16 dagen, 22 uur en 28 minuten totdat het vliegtuig, met daarin Nanny en mij, opstijgt en ons naar Bangkok vliegt.. 
Nanny heb ik leren kennen in de 2e klas van de brugklas toen zij haar, haar nog iedere dag met een stuk of 35 clipjes versierde en ik nog jongenskort haar en een beugel had. Beide broeken met wijde pijpen en shirtjes met Chinese tekens dragend, hielden we ons tijdens de lessen meer bezig met het schrijven van liedjes en het ontwerpen van onze eigen kledinglijn. En dat schept een band. 


En nu ruim 12 jaar later gaan samen onze eerste backpackreis maken. In 4,5 week gaan we Laos, Vietnam en Thailand verkennen. En we gaan back to basic. Geen luxe resorts, maar hostels. Geen hardcase koffer op 4 wieltjes, maar een backpack. Voor ons beide een ontzettende uitdaging aangezien we beiden meer kleding dan kast hebben en meer schoenen dan euro's;-)


Vandaag zijn we een backpack wezen kopen bij Beversport in Houten. En terwijl ik de selectie zeer onflatteuze tassen bekijken, vraagt Nanny een verkoper om advies. En dat gaat zo:


Man: 'bent u van plan veel mee te nemen op uw reis?' 
Nan: 'ehh... nou wel veel kleding'
Man: 'en nog andere dingen?'
Nan: (bloedserieus) 'ja nou eh.. ik ga niet mijn laptop meenemen'
Man: (kijkt even bedenkelijk) 'ik bedoelde meer een tent of een slaapzak ofzo'
Nan: 'ohhh bedoelde je dat.. ja ik dacht, je hebt ook backpacks met speciale vakken voor laptop.. dus.. eh.. ja..'

Selectie backpacks

Tja.. genoeg gepraat.. laten we backpacks proberen..
Na de halve voorraad backpacks te hebben geprobeerd hebben we er allebei een gescoord.

Is deze te klein?       Nanny gaat voor 

                             een moderne versie..

De tas die het is geworden!